inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.055):

Wanneer de man een griepje heeft

ach mijn man heeft griep en ligt op bed
voel de moed in mijn schoenen zinken
heb alvast mijn zusterkapje opgezet
ren heen en weer met eten en drinken

steunen puffen en maar klagen
hoor aan hoe koortsig hij is en ziek
alsof zijn laatste uur is geslagen
de kamer gevuld met dramatiek

ik word zo moe van al dat zelfbeklag
wil hem slaan maar hou van pais en vree
dus met een liefdevolle glimlach
schenk ik zijn zevende kopje thee

wat is dat toch met die volwassen heren
gillen bij een pijntje moord en brand
je ziet ze tot een peuter transformeren
en maken van een mug een olifant

Schrijver: Dianah, 6 maart 2016


Geplaatst in de categorie: mannen

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 290

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Karel Klumpers
Datum:
18 augustus 2016
Ik zit te glimlachen bij dit gedicht. Helder geschreven en heel herkenbaar. De meeste mannen werden ooit verzorgd door een moeder. Als ze ziek zijn verlangen ze weer naar een moeder. Bij vrouwen lijkt dit minder het geval. Vreemd eigenlijk.
Naam:
Ton Hettema
Datum:
7 maart 2016
mooi gedaan, grappig en waar-achtig
zelf-humor is een belangrijke
voorwaarde van zelfkennis
Naam:
Marije Geerts
Datum:
6 maart 2016
Tja, het zwakke geslacht heh ;)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)