Netgedichten

netgedicht (nr. 59.286):

Kunstenaar

Hoe jij haar achter laat
naakt op linnen
en mij niet te vergeten
als ik zie, hoe dicht je op haar huid zit
er ook een man neerzet, getekend
schijnt hij achter haar te staan

maar er is toch niets dat zich aanpast
wat ooit binnengedrongen is?
er loopt een kind uit zijn geweten

jij hebt haar ogen zwart omringd
ik maak er een rouwrand van

kom maar meisje, kom
geef je gerust bloot
buiten jezelf om ben je
nergens zo veilig als
op een doek dat leeft
stap er gerust uit ...

Schrijver: Inte Feelders, 23 maart 2016

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: algemeen

Blootgeven

4.1 met 9 stemmen

206

Er zijn 9 reacties op deze inzending:

Hilly Nicolay, 8 jaar geleden

Wat een prachtig gedicht Inte.

Guy Aarts, 9 jaar geleden

Een mooie 'mise-en-scène', een beeldrijk geladen verhaal, passend bij een prachtige artieste als jij, Inte.

Annejan Kuperus, 9 jaar geleden

Al visualiserend, vindt er op jouw 'Kunstenaar', beter gezegd, het doek van deze creatieveling, van alles plaats; een doek dat leeft, zoals jij zelf verwoordt, met twee vrouwen, een man en een kind. Mooi in dichtvorm weergegeven, waarbij vooral de rol van de Kunstenaar prominent is. Goed en intelligent, bijzonder gedicht dat tot nadenken stemt, aangezien het meisje, daar het meisje... Waarschijnlijk haar onzekerheid moet overwinnen...? Sublieme strofes!

jan van sellingen, 9 jaar geleden

Dit gedicht van je verdient het om gelezen te worden, wat zeg ik; om herlezen te worden en er tijdens een wandeling over het Zeeuwse strand het voor te lezen aan een ander die je liefhebt.

leonardo, 9 jaar geleden

Prachtig schilderij, Inte.

joep, 9 jaar geleden

Prachtige schildering, Inte.

Hans Rauch, 9 jaar geleden

Als schilderijen tot je spreken in
een taal die jij hanteert, dan
raakt mij dat. Mooi Inte-dear.

kerima ellouise, 9 jaar geleden

en een prachtige woordkunstenares ben jij!

Marije Geerts, 9 jaar geleden

Mooie kwetsbaarheid :)

Geef je reactie op deze inzending: