Ridder Rik uit Veenendaal

Ridder Rik uit Veenendaal, ja echt, die was het hélemaal
Jongedames frank en vrij, ze stonden voor hem in de rij
Zijn ijzeren ros ging in galop, de grootste monsters achterop
Die Ridder Rik, hij leek heel fier, zo vol van pret en van plezier

Maar kwam een Jonkvrouw op bezoek, dan deed hij het bijna in zijn broek
Hij sloot zich op in de WC, en schreeuwde heel hard ach en wee
Zijn moeder Dame Lollepol, riep: “Hemel, ik houd dit niet vol!
Hij rijdt met draken op zijn fiets, bij de meisjes maakt hij niets!

Ik ben het nu waarachtig zat, jij gaat voorlopig niet op pad
Het is uit, ’t is klaar, het is geen gein, ik wil wel een keertje oma zijn.
Voorzichtig ging de deur iets open
De ridder kwam uit het toilet gekropen

Ach moeder, riep hij vol verdriet, nee, echt, ik wil die meisjes niet
Ze doen zo eng, zo vreemd, zo raar, geef mij de echte draken maar
Ik snap niet wat die dames willen, laat mij nou maar een monster villen
Wel, nu sprak moe op stellige toon, jij bent een ridder en mijn zoon

Ik ben streng maar wel rechtvaardig en meisjes vind jij heus wel aardig
Wacht maar af tot je haar ziet, Prinses Filovia van Pirangfliet
Sip keek Ridder Rik haar aan, hij wilde weer uit rijden gaan
Het zat er niet in begreep hij wel, eerst moest hij naar die lellebel

Hij slaakte een hele diepe zucht, zoals je weet, dat geeft weer lucht
Eieren koos hij voor zijn geld, er werd dus snel een koets besteld
Samen met zijn strenge moe, ging hij naar het prinsesje toe

Uren regen zich aaneen, ze zeiden niets geen woord, geen één
Eindelijk waren ze bij het kasteel, het werd hem allemaal te veel
Bevend drukte hij op de bel en open deed de lellebel...

Nou weet je, ’t klinkt heel raar misschien, maar hij had nog nooit zo’n meisje gezien
Hij verstopte zich altijd op de plee en daar maak je geen vriendinnen mee
Hij zag haar lange blonde haren, haar ogen en haar mondje fijn
Precies zoals een prinsesje moet zijn

Heel lief keek zij de gasten aan en fluisterde zullen we naar binnen gaan?
Wat gebeurt er toch dacht Ridder Rik, mijn hart gaat snel van rikketik
Vlinders voel ik in mijn buik, hij keek naar haar haar zo blond en sluik

Gravin Lollepol zag het allemaal aan, het kon voor haar niet beter gaan
Ze was helemaal in haar nopjes, gaf zichzelf wat schouderklopjes
Ja, het ging goed zo, ’t ging heel fijn, wellicht zou ze snel oma zijn

Wilt u iets drinken vroeg Filovia verlegen, ‘k heb laatst een likeur uit Verweggistan gekregen
Ridder Rik keek haar verbijsterd aan, in Verweggistan ging hij altijd draken verslaan
Zeker tien had hij aan zijn zwaard geregen, daarvoor had hij een medaille gekregen

Ik heb een oom in Verweggistan, die maakt er geregeld een potje van
Hij fokt met monsters en met draken, om dolende ridders te vermaken
O, zei Ridder Rik en hij keek naar de vloer, op draken jagen is toch stoer?

Filovia riep vanuit hart en ziel, dat jagen haar in het geheel niet beviel
Moe Lollepol begon hem een beetje te knijpen, zou haar plannetje verder rijpen?
Weet je, zei Filovia, met in haar oog een traan, ik trek mij het lot van die jonkies zo aan

Door deze woorden zo lief en zo zacht, werd Ridder Rik van zijn stuk gebracht
Hij besefte geheel onverwacht dat hij aan jonkies nooit had gedacht!
Deze prinses was een apart exemplaar, een beetje bijzonder en ook wel wat raar
Hij was door haar houding en woorden geraakt, deze prinses had een ridder geschaakt!

Nooit wilde hij meer bij haar vandaan, samen zouden zij aan het redden slaan
Filovia stal zijn hart, zij was zo begaan met wat de draken werd aangedaan.
Hij voelde dat dit hem bijzonder beviel en zo ontstond het draakjesasiel

Gravin Lollepol lachte in haar vuistje, haar zoon had nu een huisje
Een boompje een beestje en een vrouw, kindertjes komen dan vaak al gauw…
Zo is het geschied, zij had veel lol en alle dagen haar handen vol
Met draakjes en kindjes van het gelukkige paar, jaar na jaar na jaar.

Ridder Rik draken prinses

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 3 stemmen 183