Netgedichten

netgedicht (nr. 62.344):

Verdwaald

Ik zag en hoorde
een vroege hommel
binnenshuis verdwaald

Verdwaald.....
in een vaas
met bloemen

Zijn dwaaltocht
begonnen
aan een open deur

In haar vaart
en capriolen
door mij niet te stuiten

Hier onwennig
de weg -in kleuren-
echt niet weten

Waren het de kleuren?
de geuren? van bloemen
juist van de markt

meegenomen?
als verrassing voor m'n gade
voor de sier in huis

De hommel
aarzelde niet
betrad gepast de kelken

Ik opende de deur
daarmee de brede weg
naar vrijheid, buiten.