Netgedichten

netgedicht (nr. 62.478):

ruwe diamanten

fouten maken kunnen we allemaal
maar het is een kunst om ze te vergeven
iedereen heeft zo zijn eigen verhaal
en iedereen zal dat anders beleven

soms botsen we dan op elkaar
en soms gaat daarbij iets kapot
er schuilt in elke stap gevaar
dat is ons collectieve lot

als ruwe diamanten in een zak
polijsten we elkaar hier glad
dat gaat lang niet altijd met gemak
en lijkt een onbegaanbaar pad

maar door nederig te accepteren
dat het leven soms wel pijnlijk is
zal het tij uiteindelijk keren
en komt een einde aan de duisternis