inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.330):

Ruzie aan het diner

Ze zaten wat verderaf aan een tafel,
zwijgend in hun eigen chagrijn.
Een knappe vrouw, niet zo jong meer,
boos starend in haar glas wijn
en een wat rossig uitziende heer.

In het conflict dat er duidelijk heerste
werd niet gepraat maar kwaad gezwegen,
het “eigen gelijk” was kennelijk erg groot.
Een toenadering zal hier niet worden gekregen,
eerder de mogelijkheid van een huwelijksdood.

Ik zag de bitterheid in haar ogen
en daarachter toch ook veel verdriet.
Ze keek naar haar verzorgde handen
die wat doelloos bewogen,
ze was diep in gedachten en zag ze niet.

Toen stond ze op en keek hem aan,
ze was tot een besluit gekomen.
Ze zei iets, maar ik kon het niet verstaan,
ze gaf hem haar ring terug
die ze van haar vinger had genomen.

Ze passeerde mij toen ze naar buiten ging
de tranen gingen nu pas komen
en namen haar mascara mee.
De man al van de verrassing bekomen
at rustig verder van zijn diner.

Schrijver: Ruud
Inzender: JHR.Grootveld, 14 december 2018


Geplaatst in de categorie: woede

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 164

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
15 december 2018
Beeldend. Zie het voor me.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)