Speels cursief ?
Afscheid herkent 
zich in de kleine dood na 
elk moment van minnekozen 
lijkt zicht te hechten aan 
de schaduw van verloren tijd,
als die zou bestaan
decennia las ik elke 
verwondering in spiegelschrift, 
onomwonden, deels vermomd
door onvolkomenheid
gesmoord in eigen twijfel 
maakt het subjectief, 
gegrift in hersencellen, een 
weg om alleen te gaan over 
geleefde bladzijden van een 
nieuw geschreven hoofdstuk, 
waarin troost en nieuw geluk
naast elkaar begraven ligt,  
herschrijft het zichzelf in een 
tijdloos perspectief, raakt 
het een andere vorm, de kern 
blijft speels cursief, wat nooit 
verveelt, als je het tegenkomt, 
gezamenlijk wordt gedeeld, wat
tevens weer hongerig maakt.
... Illustratie Bron SanziArt ...
Schrijver: Pama, 9 januari 2019Geplaatst in de categorie: ex-liefde

Geef je reactie op deze inzending: