Netgedichten

netgedicht (nr. 67.465):

Blauwe ogen

Twee diepblauwe ogen neem ik met me mee
Ik kwam ze zomaar tegen, aan de rand van de zee
Tijdens voetje baden met mijn kuiten nog droog
Terwijl ik voor een mooie schelp diep voorover boog

Blij met het kleinood bewoog ik omhoog
En dacht dat mijn zicht mij beloog en bedroog
Een veel te mooie man met twee veel te blauwe ogen
Staarde mij aan en mijn lippen bewogen

Om iets te zeggen, maar er kwam geen geluid
Een beeld van twee seconden, toen ging het alweer uit
Je zocht nog naar wat schelpen, je hoofd licht gebogen
Veel te mooie man met je veel te blauwe ogen