Kleine dwaler?

Ze stampt de schelpen fijn
tot eigen paden, wind borstelt
helm en golvend haar, meeuwen
begeleiden dromen die haar zijn
voorbestemd, van geen kwaad bewust
waarop een aantal in het verschiet
nog geen zegen op rust.

zout stolt op de sproeten van haar
wangen, die onbevangen dwaler
aan de kust, klapt ze het schelpengruis
van haar handen als paarlemoer snoer
waarmee ze mij om haar vinger windt,
fantasieën die ze met mij niet delen
kan en waarin geen mens haar vindt.

Ze heeft overwogen of ik haar spoor kan
blijven volgen of heb ik dat mijzelf verbeeld
of voorgelogen, mijn leugens verbleken
meestal in het eerste morgenlicht,
daarvoor is zij voorlopig niet gezwicht,
op haar horizon is zij nog niet uitgekeken.

Voor mijn jongste kleinkind.

... Illustratie: Etsy.com ...

Kleine dwaler?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 54