inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 68.250):

Anoniem?

Op een bankje
begroeid met mos
ze zat roerloos
gefixeerd op
de stilheid van
haar natuur, haar
verloren
blik verzonken

in spiegeldelen
tussen geest
en haar frêle gestalte
in een wit geklede
wattendeken
verpakt in de kwaal
van het geleefde leven
de mond gesloten

geen zinnen zonder
eenzaamheid, toen
ik de ontmoeting
verbrak, begreep
ik de diepgang
van alle woorden
die zij niet sprak in
haar levensloop,
herkenning in anonimiteit,
die zij in mij overdroeg

ik ging door, zij vervloog
in een herinnering, die zij
uiteindelijk zelf begroef.

... Illustratie: Bron: Brokenwhite ...

Schrijver: Pama, 7 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 52

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)