Netgedichten

netgedicht (nr. 69.123):

Sentimental journey

We waren jong en bliezen
dikke zeepbellen in de lucht
we zaaiden vlinders en vogels
en de hemel bracht ze weer terug

We klommen over blinde muren
en lonkten naar avonturen
we sprongen over boerensloten
en dansten op hete zolen

We speelden verstoppertje
en sliepen onder een raam
we waren wild en hadden dromen
en de straat kende onze naam

We sprongen wild in de golven
en schreeuwden: ''huizenhoog!''
met losse hand stucten we de wolken
en namen een hap uit de regenboog

We doolden door het leven
en droomden van een mooie meid
we vaarden op een blind kompas
en de tijd, de tijd leek zo wijd

We gingen naar hogere scholen
sommigen werden intellectueel
anderen vonden een baan
een ieder kreeg zijn deel

We leerden te overleven
en maakten de cirkel rond
tussen succes en falen
viel het fruit op de grond.