inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 70.373):

Haar telraam?

Mijn kind aan de keukentafel,
eet niet uit mijn hand, zelfs
het mooiste speelgoed laat
het staan, samen buiten
spelen even van de baan.

Het telt de dagen met houten
kralen, op de eerste regel is
het leven pas begonnen, de
volgende regels hebben
nog geen naam, afhankelijk

van de kleur heeft het een eigen
verhaal, het blijft een optelsom
wat er gaat gebeuren, Ik ben het
eerste raamwerk wat het ziet,

waaruit de onbevangen
vorm lijkt te zijn verdwenen,
het telt de zegeningen waaraan
het zich aan wil hechten, herschrijft
de bevindingen in een daverend lied,

iets anders wil het niet, daarvan
valt nog veel te leren, tot zover
is het vluchten voor verdriet,
zonder om te kijken zijn we door
hemel-ogen in onszelf bespiedt,

rijgen die kralen zich aaneen tot in het
gevoelsgebied en houdt het zich gezond,
elke kraal krijgt een plaatsje met een
levens-taal, daarmee is het plaatje rond.

... Illustratie: Bron: Woodenmarbels ...

Schrijver: Pama, 24 maart 2020


Geplaatst in de categorie: kinderen

5.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 66

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)