Netgedichten

netgedicht (nr. 70.988):

Giezelbaarg

Rond
negentienhonderd
kocht boer Swarts
grond.

Op de kavel
lag een berg
dat was niet erg
de hemel te rijk
zei hij: die maak ik
met de grond gelijk.

Weet waar
je aan begint
zeiden de mensen
die berg is bekend
berucht
er loopt een gerucht
die grond is
met bloed doordrenkt.

Die berg is slecht
heren van het kasteel
in Wedde stelden
er mensen terecht
geselen, martelen
er af die kop
aan de galg
hingen ze hen op
heksenverbrandingen
noem maar op.

Swarts zei
het valt wel mee
ik heb het idee
afgegraven en vlak gefreesd
is die berg
zijn al die verhalen
er nooit geweest.

Hij groef en vond
geraamte van een mens
in de grond
hij groef verder
en vond er nog een
de roestige keten
nog om zijn nek heen.

Dat werd hem te gortig
hij stopte met graven
en dank zij Swarts
staat in onze dagen
de Giezelbaarg
nog overeind.