Hoedekenskerkse kolder

Ik ging naar Hoedekenskerke en liep er langs de Schelt,
‘k Zocht spijkers op laag water, ik heb ze al geteld.
Want Hoedekenskerkse spijkers, die zijn ideaal
Voor een nagel aan de doodskist van een kardinaal.

Wat verder was een hooiberg, die stond daar in het land.
‘k Ben meteen gaan kijken of er een speld in was beland.
Want Hoedekenskerkse spelden die zijn, dat is bekend,
Bij uitstek heel geschikt voor ‘t prikken van een docent.

Toen zag ik daar wat pakken, ik zat er maar bij neer,
’t Was midden op het dorpsplein en er hing zo’n fijne sfeer.
Want Hoedekenskerkse pakken, die passen iedereen
Van dik tot dun, van olifant tot spillebeen.

In de haven van Hoedekenskerke zag ik een paal
Hij stond boven het water, het leek welhaast banaal.
Want Hoedekenskerkse palen, die raken kant noch wal,
En dat is met dit vers ook zeker het geval.

Schrijver: Joachim Piscator, 15 mei 2020

piscator2209gmail.com

Biografie van deze schrijver

kolder

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 195