Netgedichten

netgedicht (nr. 72.549):

Boekweitveen

boeren groeven
door de leidijk heen
om water uit het veen
te laten stromen
en hun boekweit
tot bloei te zien komen
wat niet ging
de commandant hield
het veen drassig
voor de landsverdediging
een pad van
betonnen platen
door de akkers heen
heet nu Boekweitveen
Over de Dijk
bij Jipsinghuizen
je ziet er geen
mens, alleen twee reigers
een paar honderd meter
van de grens
windmolens, bomenrij
Duitsland is zo dichtbij
maar je komt niet dichterbij
vanaf Boekweitveen
naar de grens toe
loopt het dood
in akkerland
op een sloot
waarom niet een pad
een enkel spoor
waarlangs je erdoor
kunt, Neudersum is
zo dichtbij
waarom niet vrij
houden wegen op
aan weerszij
zo'n grens
wil toch
geen mens?