Zelfbeeld

Zelfbeeld.
Ik merk dat wat je veel ziet of meemaakt,
tot de dagelijkse dingen gaan behoren
omdat ze hun nieuwheid hebben verloren
waardoor je er vertrouwd mee raakt.

Zo merk ik dat ik niet meer zo erg schrik,
wanneer ik al vroeg bij het ochtendgloren
in de spiegel kijk, ongekamd en ongeschoren,
want ik weet nu die lelijke vent daar, ben ik.

Het spijt me dat ik niet op Adonis lijk
het leven zou veel vriendelijker zijn
men beoordeelt je zo vaak op het uiterlijk.

Al is je verleden pikzwart en je geweten klein
en maakt andermans ellende je schatrijk,
je blijft toch die mooie jongen, al is het schijn.

Schrijver: Ruud, 10 januari 2021

jhr.grootveldziggo.nl

sonnet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

Er is nog niet op deze inzending gestemd. 247