Netgedichten

netgedicht (nr. 73.314):

Dag Slet

zoals gewoonlijk moest ik
weer naar de dorpskruidenier
‘neem zusje maar mee’
verdorie dacht ik zit ik
daar ook nog mee opgescheept
dus zusje achterop

in de verte kwam Jacoba
de dorpsslet ons tegemoet
ik had dat woord wat niet de
bedoeling was opgepikt
in een stiekem gesprek

niet zeggen dat ze een slet is hoor
zusje wist ook niet wat dat was
en omdat kleine meisjes soms
een iets oudere broer in verlegenheid
willen brengen, doen ze het juist

‘hou je mond,’ riep ik, maar
eigenlijk had ik het het liefst
zelf willen zeggen - waarom?
Ach het woord 'slet' bekt zo lekker
en hield iets stouts en mysterieus in

‘Wat?’ vroeg Jacoba verbaasd
ik fietste snel door en keek recht voor me uit
en mijn zusje mijn zusje
herhaalde het nog eens: ‘Dag slet,’
Jacoba verstond het gelukkig niet

een kind soms zo genadeloos wreed
zonder dat het het zelf echt beseft en weet