Netgedichten

netgedicht (nr. 75.121):

soms

De zon het groene gras
die blauwe lucht
van toen wij zelf
de bron
van plezier maakt akoestiek
de kleintjes waren

Zij staat voor me
vaker staat zij daar
misschien al ver voor deze zomer
soms
mag ik op haar handdoek passen
soms
weet zij mijn naam

ik pas op
dat is alles wat zij vraagt

Zomerdagdromen
lang ging het goed
wij leken elke dag
dezelfde
jij
mooier werd het niet

En natuurlijk zoals beloofd
kwamen de wolken