Netgedichten

netgedicht (nr. 76.779):

Donald uit Noland

Eergister liep ik met
mijn verre uncle Donald
in de tuinen, de kebons,
zoals hij vroeger zei

Onder het genot van een
senseootje vertelde hij
ten langen leste
mij zijn biostory,

gezeten in een luie
stoel in de wintertuin
onder het foliage
van een palaverboom

In een vorig leven
op deze groene aardkloot
diende hij als mandoer
In Noland bij toeans,

een eilandrijk
dat eeuwen zuchtte
onder onze dwingelandij
(echt waar) maar dat
nu niet meer is,
behalve in zijn bol

Sedertdien schoffelt
hij de parken in
dit loveroord,
inmiddels hortulanus
maar wel een hoogbejaarde

Uiterlijk oogt hij
een oude pensionado,
maar blaken doet hij
nog alert en kwiek
uit zijn bruine ogen

Een vitale baas,
nog jong van geest
en sterker nog,
je zou hem hooguit
32 geven