Onwetend Wetend, Als De Dieren

================
Ze komen uit het niets, uit een andere tijd,
láng voor ons, bang voor ons.
volgens onzichtbare lijnen vliegen ze,
onderdoor de wolken en sterren

Suizende vleugels in de kille avond,
kibbelende luchtkinderen

Ze gaan door de wolken, langs de maan,
door de tijd, sierlijk en dierlijk,
onmogelijke machines
van holle botten en onbewuste wil.

Iets hogers, iets wat de wereld,
onze voeten beweegt, iets wat de bomen goud
kleurt, en steeds nét buiten ons bereik
leeft, de oerkracht in alles,
die richting noch doel behoeft.

de vogels keren terug naar hun aarde,
alles, al miljoenen seizoenen,
gaat we slaapwiekend verder.

onwetend wetend, als de dieren.
================
================

... De natuur, die jaar na jaar, miljoenen jaren leeft volgens een instinctieve natuurkracht, evenals wijzelf, als gedreven door een onzichtbare wil.

Ze komen uit het niets, uit een andere tijd,
bang voor ons, lang voor ons.
Op onzichtbare krachtlijnen vliegen ze,
tussen de sterren en wanen.

Suizende vleugels in de vroege avond,
snaterend gekibbel in de koude lucht,
op hun moeizame weg terug naar jou en mij.

Ze gaan onder de wolken, langs de maan heen,
door de tijd, sierlijk en plomp,
onmogelijke machines
van holle botten en onbewuste wil.

Iets hogers, iets wat de bomen, de wereld,
onze voeten beweegt, iets wat de bomen goud
kleurt, en steeds nét buiten ons bereik
vliegt, de oerkracht binnen ons,
die richting noch doel behoeft.

Wanneer de vogels terugkeren naar de aarde,
als teken dat alles, miljoenen seizoenen,
slaapwiekend verder gaat,
onwetend wetend, als dieren die we willen zijn.

zijn we niet wetend als de dieren.

zijn en niet wetend als de dieren. ...