Netgedichten

netgedicht (nr. 78.683):

de eenvoud in onze jeugd

in de winter van mijn jeugd
stonden de bloemen op het raam
als kunstwerken van de natuur
maar, het moet gezegd
voor dat inzicht kende ik nog geen naam

het was wennen deze week met vorst
en het schrappen van de voorruit niet meer gewend
dan ook nog de verwarmingstand laag in huis
even had de oude zwarte kolenkachel zich tussen
mijn gedachten gemengd
we hadden er toen maar 1 in de keuken thuis.

ik droeg een kledingstuk waarvan de naam is vergaan
het was de borstrok, ook voor mannen,
een gebreid onderhemd om de kou te weerstaan
soms hangen er een paar in een museum
immers ons opgewarmde weer heeft ze verbannen