inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over muziek

netgedicht (nr. 736):

Mozart

In stralend wit staat hij te kijk,
hoe liefdevol is hij gehouwen,
zelfs ’t marmer lijkt van hem te houden:
betoveraar van ’t klankenrijk.
En dan dat hoopvolle gebaar,
zijn rechterarm is al geheven,
en doet dit wonder nog meer leven.
Ik kijk en kijk en kijk ernaar

Zie ik zijn arm om stilte vragen?
Als uit het niets klinkt droommuziek,
ik word een ademloos publiek
en kan de schoonheid amper dragen

't Is Wenen, bij een zachte zon,
Wie zei dat ik niet huilen kon?

Schrijver: r. brenninkmeijer
Inzender: Zonbren, 27 maart 2025


Geplaatst in de categorie: muziek

3.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 215

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

H. Inzicht, een maand geledend
Mozart van de buitenkant i.p.v.
Mozart als een muzikant!
R.E.N.S., een maand geledend
Mooie kleine ode
Aan grootsheid
Max de Lussanet, een maand geledend
Een ode aan het muzikaal genie
Het wonderkind dat reeds jong op toernee
in Londen speelde met Johann C. Bach
in wie hij, naar het schijnt, een voorbeeld zag
hij schreef een kleine nachtmuziek in G
concerten, symfonieën, wat al nie...

vernieuwend, inventief ook, zeker wel!
...maar is dit jaar het jaar niet van Ravel?

nl.m.wikipedia.org/wiki/Maurice_Ravel
J.Bakx, een maand geledend
Muziek en tranen! Graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)