PEUTERREBELLIE
Zijn kom-me-niet-te-na-verbod
Wordt vooralsnog niet opgeheven
Het is des peuters te weerstreven
Maar soms is het gewoon te zot
Een driftbui krijgen en geen stap
Willen verzetten en gaan gillen
En stampvoeten en niks meer willen
Hoe zwaar valt dan het ouderschap
Wat vang je met zo'n doerak aan
Prop je hem in de wandelwagen
Waardoor zijn kleine lijf verstijft
Of blijf je kalm, laat je het gaan
Tot hij de slaap wordt ingedragen
Zijn ban vervalt, de liefde blijft
hotmail.com
Biografie van deze schrijverGeplaatst in de categorie: kinderen
Driftbui 2.0 met 3 stemmen 
236
236
Geef je reactie op deze inzending:
Dank voor jullie reactie.
die je aanstipt, de koppeltekens/verbindingsstreepjes..
en andere taal-vrijheden in poëzie.
Poëzie is bij uitstek de plek,
de vrijplaats voor taalprobeersels.
Tegelijkertijd is er de lezer,
waarvan je wel wil (tot op zekere hoogte)
dat die begrijpt wat je schrijft.
Ik heb voor mezelf de stelregel
dat het leesbaar moet zijn, ik
wil dat de lezer het bij de eerste
leesbeurt direct 'goed' leest.
In dit geval zouden voor de leesbaarheid
de koppeltekens wel degelijk helpen,
en (ook belangrijk) de betekenis verandert niet.
En in de eerste zin mis ik
de verbindingstreepjes...
Recalcitrantie van jou?
jaren terug alweer
maar nu het pubers zijn...