Netgedichten

netgedicht (nr. 86.879):

Daar Sta Je Dan

==============
===================
De woorden, ze zijn gekomen en gegaan,
ik zit hier ziek te wezen.
De telefoon gaat over, de katten slapen.
Ik hoor Linda aan het stofzuigen.

Wachtend of ik moet leven,
wachtend of ik moet sterven.
Ik wou dat ik iets meer van moed bijeen kon rapen,
van de kat gebeten worden of van de hond:
te zijn of niet te zijn?

Maar die boom daarbuiten, van niets bewust is hij.
Ik zie hem wiegen in de wind,
in dit late middaguur.

Er valt hier niets meer over te zeggen,
geen bekentenis, beklag, betekenis,
handige tips voor onderweg.
Slechts: een wachten op.

Eenieder moet de laatste waarheid,
helemaal alleen in de ogen zien.

Oh, eens was ik jong,
Oh, eens was ik zo on-ge-lo-fe-lijk jong!
===================
==============