We noemen hem Kees X; ‘The story that has never been told’

Mijn muziek mag dan anders zijn,
luider naar de gebruiken van de tijd,
zij doet het goed,
zij danst door mijn kamer,
amper minder dampend
dan hoe zijn jazz zal hebben gegalmd.

Zijn woorden gelegd
langs ijl opstijgende toonladders,
de fijnbesnaarde ritmes
in secties van grote sinecure,
van pure agressie en stilte
tot de warmste streling.

Ik geloof
in zijn helende werking:
poëzie
die hij niet nalaten wilde,
de zinnen
waarin hij de tijd optilde,
de beelden
vol vergeelde rafelranden,
zij kunnen
bruggen slaan tussen
zijn hemel
en onze grondtonen.

Ik blijf in zijn zinnen zoeken
naar een betekenis,
een verbeelding,
van schoonheid
en ongeneselijke liefde,

tegen de bevelen in;
wars van de aanbevelingen
der geüniformeerde experts.

we_noemen_hem_kees jazz

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 22