Netgedichten

netgedicht (nr. 810):

Ver van huis

Druppels vallen op het doek
boven zakken slapend vlees
Warme adem blijft gevangen
het snurken zacht en hees

Een uil kijkt naar de sterren
verslikt zich in wat lucht
repeteert nog eens zijn kunstje
nu in vogelvlucht

Zachtjes vallen dromen
synchroon met strepen ster
Na al die vele kilometers
is thuis nog steeds niet ver