Netgedichten

netgedicht (nr. 1.285):

Einde van de dag

Zachtjes wiegen takken
Die geen takken zijn
Met een scherpe contour
Over de muren en de vloer

Aaien doen ze en de muur
Gloeit er warm van op
Een rode gloed glijdt noodgedwongen
Op koud gesteente en behang

De zonnegloed mag door het raam
Maar de kou moet buiten blijven
Daar blijft ook de vogelzang
En het fluiten naar de wijven

Binnen spinnen de muren
Voor de tijd die dag nog rest
Wanneer de trendy schemerlamp
De gezelligheid vast test

Gordijnen gaan snel dicht
Muren geeuwen stil
Planten dromen over licht
En mensen checken email