Jozina

Het is stil, verlaten aan het strand
ongestoord rollen m'n tranen in het zand
in de verte, schepen op de ruwe zee
snijdende wind, neemt de gedachte aan je mee
voor even hoef ik niet stoer te zijn
mag ik beleven: het leven is niet fijn
het ergste is gebeurd dat ik kon vrezen
er zal nooit een samen wezen
die gedachte maakt m'n hart als versteend
ik sta weer op ...
mijn god, wat heb ik heerlijk geweend.

Schrijver: Joey
Inzender: G.J te Sligte, 6 maart 2003

gtesligtehotmail.com

liefde verdriet

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 11 stemmen 986