Netgedichten

netgedicht (nr. 4.800):

Normandie 44

Zat ik op het strand met ogen zien
Mensen, het bedekt en rood glimmen
Zag ik branding mensen tillen
boten vagelijk ver opdoemen

Zandig tussen tenen, haren vol
Knieën op een rustoord leunen
Het vergaan, de resten hoor ik
Het gebulder van lopen schroeien

Man bloeden zonnig rood
Grijzend wolken levend dood

Materie arterie aorta
van eens

Dacht aan toen
nu vervolgd van ogen