Tussen kaders

Hoe kan ik het ontastbare doorgronden
als de fles, onbereikbaar in schrift
mijn inhoud verteert. Zelfs de vlam
die onderhuids het wezen raakt

is slechts een weinige beroering
van het blad, waar ze woont;
de ziel van het ongekende.

Ik droom de beeltenis van pen en streek
en kader zijn betekenis. Binnen
deze lijnen wil ik dwalen, nooit meer

ontkomen.

poezie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 656