Moederliefde

doodmoe zwerf
je kermend langs
desolate straten
van ongekend geluk

stokoud lijk je
gekrast, gebroken
geen mens meer
maar een lijkje

wie weet weent je
besmeurde einder
loos als hij ziet
dat je gekrompen

liefde toch
beschut tegen ijs
koude regen in je
ingehouden klacht

sterker dan steen
stut je schouder
toch je tere kind
in dit schemeruur

Schrijver: Jonathan Steenbrugge, 3 december 2004

jonathan.steenbruggepandora.be

moeder liefde wenen

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 9 stemmen 1.157