inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 6.077):

winterland

onbewogen staan
de bomen
als skeletten
hun takken
een smeken
hemelhoog gericht
zonder schaduw
werpend op
in het naakte
verstilde land
waar de lucht
van dode wintersloten
ons beroert
als wij
de grijsheid
weerspiegeld zien
in een zwarte
omlijsting van
vergangkelijkheid.

Schrijver: frans schuit, 23 december 2004


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

3.5 met 6 stemmen aantal keer bekeken 629

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)