De lunch pauze
Weeïge drank adem was mijn deel
Passie raasde wulps zonder enig gevoel
Tierde met niet aflatend venijn door jou heen
Pijnlijk besmeurd vernederd werd ik alleen
Ongeremd laat je smerige lusten op mij los
Waar pijn jouw geilheid doet vervoeren
Grenzen steeds gewelddadig verlegd
Mijn geest verstijft kil niet te beroeren
Daar vunzige lust ongemeen bont verzadigd
Gekneusd vlees laat angstig verward met vragen
Bedien je mij brood omelet de thermoskan
Presteert het slijmerig steeds weer te behagen
Inzender: Borst.J, 4 februari 2005
Geplaatst in de categorie: huwelijk