Netgedichten

netgedicht (nr. 6.468):

Scheibeek 2005

Wat ooit een scheibeek was
is nu slechts spiegeling

lang
niet breed
een kleine plas
met de smaak van olie
en de geur van rottend staal
een relikwie van hemelwater

ik was mij wakker in een nieuwe eeuw
ik les mijn dorst aan versgevallen sneeuw

tegen de stroom in
loop ik tegen muren
waarlangs een brede pijp
die van de beek bevalt

sloom in ’t droge tij
en statisch in de vorst
maar in een driftbui
als een klaterende lach