Netgedichten

netgedicht (nr. 6.549):

NEDERLAND BEWEEGT

De ijzingwekkende gevoelskou houdt
mij in haar ijzeren greep, onwrikbaar.
Vingers met tintelingen royaal bedeeld,
ik fiets uiterst moeizaam huiswaarts.

De kracht van de dichte noordooster
trotserend klagen neus en voorhoofd
steen en been. De wielen draaien klein
versneld. Om mij heen het kil verlaten

landschap met grijsgroene weilanden.
Zwanen als sneeuwwitte vlekken stuurloos
in het koude water, gekoppelde eenden
opvliegend, kraaien loensend roofbewust.

Thuis in de gematigd warme huiskamer
ontdoe ik mij van wollen muts en wanten,
ontdooi en zie buiten de olijke capriolen
van mees en mus: Nederland Beweegt!