Netgedichten

netgedicht (nr. 6.774):

Onbewaakt Moment

Venus pulkt aan haar sluier
Toont haar vrij, onbestemd naakt
Ontbladerd in een diep licht
Voller dan een arabesk of een bloem
In een gestalte van rauwe rust

Daar en dan raak ik verhit
Ze strooit begeerte in een versleten ziel

Meer dan naakt kan niet
Het nu wordt een kristal
Glanzend in de ronding van de borst
De vloeiende lijn van de bilnaad

Eros laat een lichtkegel vallen
Op het welig woelend vlees
Het zijig haar tussen hand en schaamlip

De blik zwelt over de rand
Kantelt in haar beschaamde schoot

En ach…dat straatarm hart
Die spier die lilt
Slaat gevaarlijk heftig uit de maat