Netgedichten

netgedicht (nr. 6.793):

Ontstemming

Het blijft maar spoken in De Graaf z'n brein.
Hij kan des nachts de slaap niet vatten, want
hij denkt maar aan de mensen in dit land
die ongekozen burgemeester zijn.

Frustratie krijgt zo 'n grote omvang, dat
hij niet kan lachen. Huilen staat 'm nader.
Een burgermoeder of een burgervader
kan hij niet kiezen; wél het hazenpad.

Nu gaat-ie onder zijn verlies gebukt.
Met name wordt de arme man mishaagd,
doordat z'n levenswerk niet is gelukt.

Hij zegt daarom het kabinet gedag
en wendt zich spoorslags tot het hof en vraagt
de ongekozen koningin ontslag.