Netgedichten

netgedicht (nr. 7.601):

einde van een begin

- en ik creëer -

zelfs perfectie beseft zijn kwetsbaarheid
cirkelend in verlangen naar onhaalbare doelen
vluchtige inspiratie bindt zich aan zuurstof

ik teken met gebroken schrijfgerei
explosies in schetsen van imperfectie
tijdloze secondes verzinken in diepgang

mijn tegelvloer vervormt perspectief
ik kan slechts vallen in zwaarteloosheid
nu onzichtbaarheid wegebt in daglicht

- en mijn gum vlakt illusies weg, papier blijft onbeschreven -