Netgedichten

netgedicht (nr. 8.591):

straaljager

hij haalt zijn lawaai in
straalmotor in de neus
bom onder de oksel

zweet druipt langs mijn kin
een opblaaspak belet het bloed
dat naar mijn tenen zakt
ik genees hier hoog van overmoed

schotels op een vliegdekschip
volgen hun schichtig doelwit

ik ben de stip op een scherm
het snelvuurkanon op scherp
er valt hier weinig te ontwijken
nergens een zachte berm

één toets en de vleugel knakt

ik verkramp in mijn stoel
lucht perst me recht omhoog
de glazen koepel klapt open

het valscherm staat bol en strak
de jager tuimelt in een rookpluim

straks land ik naast het smeulend wrak