Op vleugels van dankbaarheid
Stil, met verbazing in haar ogen,
hoort zij plots een merel zingen,
schone tonen smelten dooi in de
dagen, waar het voorjaar groeit
ze zoekt naar de schoonheid van
dit ontroerende geluid, veegt het
duister uit haar ogen en ziet de
vogel op een tak, vlakbij het raam
verwonderd blijft zij staan en kijkt
de klanken naar binnen, waar haar hart
ritmisch drumt op de prachtige taal
van muziek, geluidloos vormen lippen
de zo vaak gesproken woorden, een
laatste traan vindt haar weg naar
dichtbij, waar zwart gevleugelde
schoonheid voor het oprapen ligt
Geplaatst in de categorie: emoties