Door rood
Er was een klap
Het werd duister voor mijn ogen
Het ging ontzettend rap
Ik voel me genept en bedrogen
Ik vraag me weleens af
Of de man die plots verdween
Nog weleens denkt aan de straf
Die in mijn leven verscheen
Hoe kan het zo zijn dat ik hiervoor moet boeten
Totdat ik van de aardbodem verdwijn
Gebrekkig door het leven zal moeten
Soms zou ik willen door de klap te zijn ontzield
Niet eenzaam meer hoeven zijn
In een leven dat domweg werd vernield
Geplaatst in de categorie: verkeer
Geef je reactie op deze inzending: