Dodendans

haar stilste gedachten
hielden hun stemmen niet tegen
op de woordeloze vlucht
die ze zag in bedachte gezichten
in diepe oogholtes
waar nooit meer een morgen kwam

alleen de gekraste zinnen
van een vader die zonder te zijn
de zon weggaf
en de maan, haar maan
zwijgend omkeerde

er waren geen papieren dromen

dromen verdriet denken

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 512