Netgedichten

netgedicht (nr. 10.258):

Kachelstand 5 annex Lentisch Ziektebeeld

Onzichtbare zwellingen tussen mijn Ogen
het regent zo lang en moedwillig
dat spreekwoorden de cliché bevestigen
en mijn fiets naar binnen wil

ik stak haar aan, mijn liefde
ze zorgde zo zalig voor me
werd duizelig en ligt nu
plat te vergaan tot ik boodschappen doe

de kamer wordt kleiner,
het bed des te warmer
we zweten er doorheen
zoals we rilden door de winter

en al die lentelof
lijkt uit te blijven
tot ik de Fa op haar huid
denk te ruiken na het douchen

we staan naakt in de kamer
lachen zwakzinnig
plots kijkt ze verrast
zon op haar heup

ik ren naar haar toe
innig absorberen we

we lijken lichter