Netgedichten

netgedicht (nr. 10.437):

Interrogation of a Prisoner

De ruimte ongestookt door
een schaarste en krap van
formaat galmt nog even na
van de snauwende vragen
afgevuurd in de uren
volgend de witte vlag

De gevangene rillend van
angst en verzwakt door ziekte
stopt wanhopig steeds weer
proberend zijn mismaakte
handen in wat zakken lijken
van een volledig doorgesleten
en verschoten vooroorlogse
lange zomerjas

De bewakers, elkaar versterkend
in hun blinde haat kijken
genadeloos neer op dit smalle
vervallen olieloze onderdeeltje
van wat eens een machtig rijk
leek te zijn

De officier als zelfbenoemd
omhooggevallen rechter staakt
het wrede franstalige verhoor en
roept met iets van passie en
enthousiasme in zijn stem:
"Zet hem voor het vuurpeleton"