Provencher's Mill

Slaande molenstenen
schuim gespaand
ratelend de drooglopende
houten tanden, niet zonder
enig bezwaarlijk gevaar

De stroom hopeloos fonkelend
vloeibaar plat voorbij glijdend
voedend ons allen die aanbidden
en persoonlijke offers aanlengen
onwetend over de zon is echt God
gebeden

De brug hooggelegen en bedakt piepend
betreden met lomp gesneden klompen
modderig getekend ontstoken irriterend
rood de bijtende huid

Hier trekken seizoenen gedachtenloos
broos door vingerloze handen
wurgend werkend wegschenkend het
ontluiken van sluierende kleurenpassies
gecombineerd met een iets van toekomst...

Schrijver: Rudyard, 26 april 2006

r.kooistrazonnet.nl

Paul Cezanne

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 326