Netgedichten

netgedicht (nr. 11.185):

Zwijgende muze

soms als ik andere letteren zie
chronologisch gerangschikt tot
hedendaags gewaardeerde poëzie

realiseer ik me mijn grens
ijzeren wilskracht delft het onderspit
verlamt zelfs het schrijfvermogen

elke zin die dan nog mijn pen verlaat
resulteert in een niet passend
slap aftreksel van dichterlijke kunst

verzen zonder ramend inzicht
als spiegels die beslagen blijven door
kondens in foutieve vormen

slapeloze nachten enkel door het
creatuur dat zich muze noemt
hartstochtelijk en intens te missen

oh, inspiratiebron keer weer
ook al is het in de vorm van godin
laat inkt weer door aders stromen

------------------------------------
acrostichon