Netgedichten

netgedicht (nr. 11.307):

Als de winter

Trektochten achter blad stengel lege tak en ijs
sterven kris kras door elkaar geweven uit
als ze wapperwindsgewijs verdrongen worden
door sarcastisch vrolijke merels
en een laagopgeschoten hemellamp
Ja dan kraakt een voetzool of vier over
rillend loomgereanimeerde woudhuiden
en kijkt men weer over de toppen van de duisternis

maar vooral en allereerst
Als

Dus nu nog niet

Gelukkig maar