Netgedichten

netgedicht (nr. 11.736):

Zonnest(r)eek

Oh zonnescherm, oh zonnescherm
wat zijn je strepen koen
ik zag je bij de buren staan
met een plastieken jasje aan
oh zonnescherm, oh zonnescherm
ik gloeide langzaam groen

oh zonnescherm, oh zonnescherm
wensend dat ik jou had
- omdat die hete ploert gemeen
me constant in mijn bakkes scheen-
oh zonnescherm, oh zonnescherm
heb ik jou snel gejat

oh zonnescherm, oh zonnescherm
je weert nu alle stralen
alleen op haar gazon genoot
buurvrouw bevallig en ontbloot
oh zonnescherm, oh zonnescherm
dat was wel stevig balen

oh zonnescherm, oh zonnescherm
'k zit onder jou te treuren
omdat het welig jonge gras
in ’t straatje van mijn kerel was
oh zonnescherm, oh zonnescherm
het groen zal nooit verkleuren