Netgedichten

netgedicht (nr. 12.148):

studente

het groen geloverte
betovert haar, dwingt
haar schoenen uit tot
verbanning van voeten
zonder glans en dan maar naakt

te rusten in het park
op vers gestreken grasmat
haar toekomst te ontdekken
een onwaarschijnlijkheid
die leidt tot haar gelijk

de professor zonder snor
maar montuurloos bebrild
de katalysator tot morgen
bij het schouwen van haar thesis
met voeten die zij zal kussen

enkel als hij wil
het echt heeft verdiend
want zij is studente
een mens met komende rente