Netgedichten

netgedicht (nr. 12.153):

in een flits schuimt woede

zie de honger in je ogen
het dorsten in je blik
je groet is nonchalant
kust en flirt met anderen
het glas steeds in de hand

de stillen hebben thuis
hun bloed op peil gebracht
die strijd is daar allang gestreden
kinderen en echtgenoot
herinneren iets meer verleden

de schonen willen kaatsen
tegen wanden van geluk
het vals gevoel van veiligheid
gaat na een paar uur stuk
de kater toont venijnigheid

nog proosten alle handen
roepen stemmen om nog meer
maar in een flits schuimt woede
door het laatste glas, agressie
rijdt weer ogenloos door het verkeer